Odgovara:

Goran Cvetojević, bacc.physioth.

Sudeckova distrofija – prvi put opisana 1902. kao patološka promjena u procesu lokalnog cijeljenja tkiva popraćena atrofijom mekih česti i kosti. Najčešći lokalitet nastanka ovog sindroma je ručni zglob, iako se sindrom može javiti i na ostalim zglobovima ( skočni zglob ). Sindrom se obično javlja nakon traume ( prijeloma ) kosti kao komplikacija dugotrajne imobilizacije. Etiologija nastanka nije potpuno razjašnjenja iako znamo da određeni faktori ( neaktivnost, poremećaj lokalne cirkulacije,… ) povećavaju mogućnost nastanka ovoga sindroma. U prevenciji nastanka sindroma potrebno je provoditi ranu kineziterapiju pod imobilizacijom neposredno nakon prijeloma te kontrolirati neurocirkulatorni status distalnih segmenata. U terapiji ovog sindroma najvažniji segment je adekvatna individualizirana kineziterapija uz odgovarajuće fizikalne procedure ovisno o stadiju bolesti. Imamo 3 stadija bolesti 1 – stadij akutne upale – u ranoj fazi liječenja, najčešće pod imobilizacijom. Praćen je crvenilom, otokom i boli. 2 – stadij kronične upale i distrofije – u ovoj fazi je najčešće pacijent nakon skidanja imobilizacije te se započinje s rehabilitacijskim procesom (fizikalne procedure, kineziterapija, mobilizacije tkiva – ovisno o svakom pojedinom slučaju ). 3 – stadij atrofije – narušena funkcionalnost zahvaćenog dijela, kost je najčešće porozna ( RTG verifikacija ), koža blijeda bez otoka i boli. Funkcija može biti narušena do potpune neupotrebljivosti. S obzirom na datum prijeloma pretpostavljam da ste u fazi 2,  te smatram da je potrebno nastaviti s fizikalnom terapijom uz maksimalni angažman od strane fizioterapeuta i s Vaše strane u smislu provođenja postavljenih aktivnosti. Od ostalih lijekova u terapijskom smislu se mogu koristiti antiflogistici, trankvilansi, Calcitoninom, Rederginom, no o izboru terapije se treba posavjetovati sa specijalistom koji je postavio terapiju. U novije vrijeme se liječenje provodi i hipobaričnom terapijom. Mišljenja sam da je fizikalna terapija ( posebno individualna kineziterapija ) najvažniji dio cijelog terapijskog procesa.