Odgovara:

Igor Girotto, dr. med., spec. psihijatar

Granični (ili borderline) poremećaj, kao i opsesivno-kompulzivne crte ličnosti spadaju u takozvane poremećaje ličnosti. Tu se ne radi o uobičajenim poremećajima koji nastupaju radi npr. vanjskih faktora (stres, trauma, toksične supstance) i kao skup simptoma koji se javlja bilo kada, s jasnim početkom i tijekom. Upravo obrnuto, to su poremećaji koji se razvijaju cijeli život, obično postaju uočljivi u adolescenciji ili u rano odraslo doba i tijek im je nepravilan i često kroničan. Na njihov razvoj utječu najviše odnosi u djetinjstvu, ali i biološke dispozicije pojedinca. “Neurotski” je gruba oznaka za poremećaje koji su blaži, dostupniji liječenju nego li su to “psihotični” poremećaji, koji u pravilu znače više poremećen doživljaj realnosti. Oba poremećaja koje navodite se nalaze između ove dvije krajnosti (neurotsko – psihotično) i različiti autori to različito tumače. Činjenica je da su namećuće misli (opsesije) često toliko iracionalne i tvrdokorne da podsjećaju na psihotični simptom – s toga “kvazi” (skoro) psihotične misli. Međutim, smatram da dijagnoze i psihijatrijski opisni pojmovi ne moraju puno značiti pacijentu a niti okolini. Važno je ne odustati od traženja smisla i pomoći u problemima koje imate.